İlk GPS cihazının gelişimi, birçok bilim insanının ve mühendisin uzun yıllar süren çalışmalarının bir ürünüdür. Ancak bu teknolojinin temelleri, özellikle ABD Savunma Bakanlığı tarafından yürütülen bir dizi proje ve çalışma ile atıldı. GPS’in (Global Positioning System – Küresel Konumlandırma Sistemi) doğuşunu anlamak için uzun bir tarihe ve birçok katkıya bakmamız gerekiyor.
İlk olarak, GPS’in temelleri Soğuk Savaş döneminde atıldı. ABD, askeri amaçlar için dünya çapında konum belirleme ve navigasyon ihtiyacını karşılamak için bir sistem arayışındaydı. Bu arayış, Sputnik’in Sovyetler Birliği tarafından uzaya fırlatılmasının ardından artan bir hız kazandı. Amerika Birleşik Devletleri, askeri stratejik ihtiyaçlarını karşılamak ve uydu tabanlı bir konum belirleme sistemi oluşturmak için çeşitli projelere yatırım yapmaya başladı.
Bununla birlikte, GPS’in babası olarak kabul edilen isimlerden biri Roger L. Easton’dır. Easton, ABD Donanması’nda elektronik mühendisi olarak çalışıyordu ve 1955 yılında Vanguard projesi kapsamında uydu navigasyon sistemleri üzerine araştırmalar yapıyordu. Easton, 1960’larda bu konudaki çalışmalarını hızlandırdı ve bu dönemde GPS’in temel prensiplerinden bazılarını geliştirdi.
Easton’un çalışmaları, diğer birçok bilim insanı ve mühendisin katkılarıyla birleşti. Özellikle 1973 yılında ABD Savunma Bakanlığı tarafından başlatılan NAVSTAR GPS Projesi, GPS’in gelişimi için dönüm noktası oldu. Bu proje, uydu tabanlı bir konum belirleme sistemi oluşturmak için yoğun bir Ar-Ge çalışmasını içeriyordu. Projeye birçok kuruluş ve mühendislik ekibi dahil oldu ve GPS’in temel altyapısı oluşturuldu.
GPS’in ilk operasyonel versiyonu, 1978 yılında kullanıma sunulduğunda, teknoloji hala sınırlıydı ve askeri kullanım için tasarlanmıştı. Ancak zamanla, teknoloji geliştikçe ve maliyetleri düştükçe, GPS’in sivil kullanımları da artmaya başladı.
Birçok farklı teknik ve mühendislik zorluğuna rağmen, GPS’in evrimi sürekli devam etti. Uyduların daha hassas saatlere, daha güçlü sinyal işleme yeteneklerine ve daha doğru konum belirleme algoritmalarına sahip olmaları için sürekli iyileştirmeler yapıldı. Ayrıca, GPS’in küresel kapsamını artırmak için daha fazla uydu fırlatıldı ve sistemin güvenilirliği artırıldı.
Bugün, GPS artık sadece askeri amaçlar için değil, sivil kullanımlar için de vazgeçilmez bir araç haline geldi. Seyahat etmek, hava ve deniz taşımacılığı, tarım, coğrafi bilgi sistemleri (GIS), acil durum hizmetleri ve daha pek çok alanda GPS’in kullanımı yaygınlaşmıştır. İlk GPS cihazının gelişimi, birçok insanın katkısıyla gerçekleşti ve teknolojinin evrimi sürekli devam ediyor. Bu nedenle, GPS’in icadı ve gelişimi, tek bir kişinin değil, birçok bilim insanının ve mühendisin çalışmasının bir ürünüdür.