Antik çağ eğitim sistemleri, çağa ve bölgeye göre değişiklik gösteriyordu. Antik çağda eğitim, genellikle daha küçük ölçekliydi ve çoğunlukla elit kesime hitap ediyordu. Antik Yunan ve Roma dönemlerinde eğitim, modern sistemlerden oldukça farklıydı ve öğrenme süreci, bugünkü standartlara göre oldukça çeşitlilik gösteriyordu.
Antik Yunan’da eğitim, Sparta ve Atina gibi şehir devletlerinde farklıydı. Sparta’da, eğitim ve askeri disiplin bir aradaydı. Spartalı çocuklar, askeri eğitim alırken, Atina’da ise daha çok entelektüel gelişim üzerine odaklanılırdı. Atina’da, gençler genellikle özel öğretmenler tarafından yetiştirilir, matematik, müzik, felsefe gibi konularda eğitim alırlardı. Felsefe, özellikle Sokrates, Platon ve Aristoteles gibi düşünürlerin öğretileriyle önemliydi.
Roma’da ise eğitim, genellikle özel eğitmenler tarafından evde ya da özel okullarda verilirdi. İlköğretim seviyesinde temel okuma, yazma, ve sayma becerileri öğretilirken, daha ileri düzey eğitim alan gençler, retorik, hukuk, ve edebiyat gibi konularda eğitim alırlardı. Roma toplumunda, pratik beceriler de oldukça değerliydi ve meslek edinmek isteyen gençler ustaların yanında çıraklık yaparak mesleklerini öğrenirlerdi.
Antik çağdaki eğitim, günümüzdeki standartlara göre daha elitistti. Eğitim genellikle zengin ve nüfuzlu ailelerin çocuklarına yönelikti ve geniş halk kitlelerine hitap etmiyordu. Ayrıca, o dönemde eğitimde kullanılan yöntemler, bugünkü pedagojik yaklaşımlardan oldukça farklıydı. Öğrenciler genellikle ezber ve tartışmalarla öğrenirlerdi, pratik uygulama ve deneyime dayalı öğrenme daha azdı.
Antik çağ eğitim sistemi, dönemin toplumsal, ekonomik ve kültürel yapısına göre şekilleniyordu. O dönemdeki eğitim anlayışı, günümüzdeki modern eğitim sisteminden oldukça farklıydı ve daha çok elit kesime odaklanmıştı. Ancak yine de, Antik Yunan ve Roma medeniyetlerinin eğitim sistemleri, düşünce, sanat ve bilimin gelişimine büyük katkılarda bulunmuş, bugünkü eğitim anlayışının temellerini oluşturmuştur.